کمالگرایی باعث میشه اونقدر درگیر فکرهای بیپایان شروع بشید که اصلاً ادامه ندید. دقیقاً همون چیزی که من رو مدتها از نوشتن دور کرده بود؛ باید مطالب خیلی خوبی داشته باشی، باید وبلاگت یونیک باشه و کلی “باید” دیگه که در نهایت منجر به اهمالکاری میشه و انجامش نمیدی.
اهمالکاری به معنی تنبلی نیست، به این معنیه که کار رو میذاری برای بعد، وقتی که یه فرصت مناسب پیش بیاد؛ و خب، معلوم نیست اون فرصت کی قراره از راه برسه.
خبر خوب اینه که من قدم اول رو برداشتم، اما این به این معنی نیست که کار تموم شده، تازه شروع شده. برای کم کردن حجم کمالگرایی و همینطور قدم برداشتن تو مسیر نوشتن، دنبال یه ابزار وبلاگ بودم که وردپرس نباشه. اینکه چرا وردپرس نه، دلایل خودش رو داره که الان جاش نیست، ولی اگر فرصت شد حتماً دربارش مینویسم.
چیزایی که برام مهم بود: سادگی، دوست بودن با دولوپر (Developer Friendly)، چندزبانه بودن و انعطافپذیری
برای مقابله با کمالگرایی، یه تارگت برای خودم گذاشتم:
- حداکثر ۳۰ دقیقه برای سرچ و انتخاب گزینهها
- انتخاب حداکثر ۵ گزینه
- حداکثر ۱۵ دقیقه برای تست هرکدوم
آخر سر به این لیست رسیدم: Ghost، WriteFreely، Hugo، Statamic و Canvas
بعد از بررسیها، Statamic انتخاب نهایی من شد و تا الان ازش راضیام. الان دارم محیطش رو آماده میکنم و به محض اینکه آماده بشه، نتیجه رو باهاتون درمیون میذارم.